ไม่มีผู้พิทักษ์ที่ไร้ผู้ประกบ

พระเจ้าไม่ได้ทรงเรียกเราให้มาเป็นคริสเตียนประเภท “ผู้พิทักษ์ที่ไร้ผู้ประกบ” เราได้รับการทรงเรียกให้รักกันและกัน ที่จริงแล้ว ตามที่พระเยซูทรงบอกไว้คือ สาเหตุสำคัญที่บางคนไม่ยอมเชื่อในพระเจ้าเพราะเขาเห็นว่าไม่มีความรักในระหว่างคริสเตียนด้วยกัน (ยอห์น 17:20-24) แต่เราได้รับการทรงเรียกให้เป็นครอบครัวที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันและต้อนรับโลกเข้ามาอยู่กับเราต่างหาก

เราเชิญชวนคนอื่นให้มารับความรักและของประทานร่วมกับเรา เรามีเสรีภาพที่จะยอมรับว่าเรายังไปไม่ถึงที่หมายและยังห่างไกลจากความสมบูรณ์พร้อม แต่เนื่องจากเราเชื่อว่าพระเยซูทรงเป็นศูนย์กลางที่มีชีวิตของกลุ่มเรา เราจึงเชิญชวนเพื่อนและคนรู้จักที่ยังไม่เชื่อให้มาอยู่กับเราเพื่อจับตาดูพระองค์ ด้วยเหตุผลนานาประการ ความสัมพันธ์อันอบอุ่นจะดึงดูดคนเข้ามาหาได้บ่อยกว่าความปราดเปรื่องของพวกชอบเถียง ที่จริงแล้ว คนเราค่อนข้างมีจุดอ่อนที่จะถูกชักนำให้ไปร่วมกับกลุ่มใด ๆ ได้ง่าย ๆ  ถ้าเรารู้สึกว่าได้รับความรัก เราก็มีแนวโน้มที่จะเชื่ออะไรก็ได้

ในฐานะที่เป็นคริสเตียนแท้ของพระคริสต์ เราเองก็ควรเอาใจใส่ความต้องการทางอารมณ์ของคนอื่นด้วย แต่เราต้องระวังที่จะไม่ใช้สิ่งนี้มาควบคุมคนอื่น การที่เราดึงโลกเข้ามาหาเรา เพราะพวกเขารู้สึกว่าได้รับการต้อนรับและการใส่ใจก็เป็นสิ่งที่ดี แต่เราต้องเป็นห่วงทั้งจิตใจและจิตวิญญาณของเขาด้วย เราต้องหยิบยื่นทั้งความรักและคำสอนของพระคัมภีร์ให้เขา ชุมชนที่อบอุ่นของเราต้องมีเนื้อหาทางปัญญาที่มั่นคง ไม่อย่างนั้นก็เท่ากับว่าเราสร้างบ้านบนพื้นทราย โลกต้องการสัมผัสความรักของพระเจ้าในเราและได้ยินสัจธรรมของพระองค์จากเราเช่นกันถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วล่ะก็ ชุมชนจะเป็นเครื่องมือที่มีพลังในการสื่อสารความจริงของพระเยซู ให้เรามาดูรูปแบบของชุมชนเหล่านี้ด้วยกัน

คัดลอกมาจาก บทความจากหนังสือเรื่องเขย่าเกลือออกจากขวด โดย รีเบกกา แมนลีย์ พิพเพิร์ท